Laatst vroeg iemand me of ik voorspellende gaven had. Zij wilde zo vreselijk graag van iemand horen dat er een nieuwe liefde aan zat te komen.
Ik heb geen voorspellende gaven.
Dat wil zeggen – ik weet wel geregeld van alles. Zo maar, ineens. Maar ik kijk wel uit om dat als waarheid rond te bazuinen.
Tijdens consulten heb ik vaak intuïtieve ingevingen, maar ik houd ze voor me. Totdat ik het gevoel heb dat ze zinnig zouden kunnen zijn of op hun plaats, maar dan nóg vraag of zeg ik iets in de trant van: zegt je dit iets, kun je er wat mee, wat bij mij opkomt – etc.
Want uiteindelijk kan ik alleen maar weten wat waar is voor mij. En dat is al opgave genoeg.
Ik moest daar ook door schade en schande achter komen hoor.
Ik heb ook lang gedacht dat de waarheid, de antwoorden, buiten mij lagen. Dat coaches, mediums, astrologen, orakels etc. veel meer over mij wisten dan ik zelf.
En hoewel coaches, mediums, astrologen en orakels over middelen beschikken om dingen voor en over je zíchtbaar te maken, weten zij écht niet meer over jou dan jij zou kúnnen weten.
Het is niet handig om te leven naar de overtuiging dat anderen meer weten dan jij. Zeker niet waar het jouw leven betreft!
Jij hebt namelijk een prima eigen kompas.
En als je op dat kompas vaart, ga je goed. Dan ben je, zoals ze dat tegenwoordig noemen, ‘aligned’.
Afgestemd.
Afgestemd op de plannen, de verlangens, de kracht van jouw ziel (zo noem ik dat – ander woord is fine by me).
Hoe weet je of je afgestemd bent?
Als je plezier hebt. Als je je vrij voelt. Als je je krachtig en liefdevol en energiek voelt. Als je er zin in hebt, als je bruist, sprankelt, straalt en tintelt. Als je voelt: dit klópt.
Dus wil je jouw bestemming weten, leer dan naar binnen luisteren. Je ziel (hoger zelf, groter bewustzijn, intuitie, buddha natuur &c) praat met je via je lichaam, via gevoelens, via beelden, muziek, poëzie etc.
Je open hart en alle daarmee samenhangende emoties vertalen vervolgens voor je, of je daar goed op afgestemd bent, of je op koers zit.
Het systeem faalt niet.
Alleen zit er wel veel (heel veel) ruis op het kanaal, vaak. Die ruis noemen we ook wel het ego. Dat is een lawaaipapegaai met een andere agenda (voornamelijk: veiligheid).
Het verschil leren voelen, verstaan, is een life skill.
Ook vertrouwen om op je kompas te varen kun je leren (newsflash: je ziel maalt niet zo erg om ‘veilig’, dus het wil nog wel eens oncomfortabel zijn).
Maar dit uitbesteden – aan bijvoorbeeld een waarzegster – is zonde.
Je bent een wijs, autonoom, vrij mens. Niemand weet beter wat de bedoeling is, dan jij.
p.s. Van 19 – 21 juli heb ik voor een klein groepje wijze vrouwen een miniretraite waarin alle ruimte is voor het verstaan, begrijpen en vertrouwen van jouw wijsheid. Welke vraag er nu ook speelt in je leven, je gaat antwoorden vinden. Jouw antwoorden. Informatie vind je hier.
